Το 2014, ο Evan Schwerbrock ζούσε μια αρκετά φυσιολογική ζωή για έναν 22χρονο. Είχε αποφοιτήσει πρόσφατα από το κολέγιο με πτυχίο στις Επιστήμες Υγείας και εργαζόταν στον κλάδο της γυμναστικής, μοιραζόμενος το πάθος του για την προπόνηση δύναμης, τη διατήρηση της δραστηριότητας και τη εμβιομηχανική. Αλλά κατά τη διάρκεια ενός αγώνα βόλεϊ αναψυχής, συνειδητοποίησε ότι κάτι δεν πήγαινε καλά με την όρασή του.
"Ξαφνικά, τα φώτα με πείραζαν," θυμάται. Αφού έχασε την μπάλα από τα μάτια του, χτύπησε στο πρόσωπο. "Αργότερα, πέταξα τη μπάλα ψηλά για να σερβίρω και την έχασα εντελώς από τα μάτια μου," λέει. "Έπρεπε να κάνω την καλύτερη δυνατή εικασία μου για το πότε θα κατέβαινε ξανά κάτω, και μετά βίας την πέτυχα.",
Υποθέτοντας ότι επρόκειτο για πρόβλημα με τους φακούς επαφής, ο Schwerbrock έκλεισε ένα ραντεβού με έναν οφθαλμίατρο και δεν ανησύχησε πολύ. Αλλά το βράδυ πριν από το ραντεβού του, ενώ οδηγούσε σε έναν ομιχλώδη αυτοκινητόδρομο, μόλις και μετά βίας έβλεπε δύο μέτρα μπροστά από το αυτοκίνητό του και σερνόταν με μόλις 30 μίλια την ώρα, λέει. Σε εκείνο το σημείο συνειδητοποίησε ότι το πρόβλημα όρασής του ήταν σοβαρό.
Η εξέτασή του οδήγησε στη διάγνωση της κληρονομικής οπτικής νευροπάθειας Leber (LHON), μιας σπάνιας γενετικής νόσου που οδηγεί σε σημαντική, μόνιμη απώλεια όρασης και στα δύο μάτια, σύμφωνα με την Cleveland Clinic. Μέσα σε δύο εβδομάδες από την πρώτη εμφάνιση των συμπτωμάτων, ήταν νομικά τυφλός.
Αλλά ο Schwerbrock δεν άφησε την εξασθένιση της όρασής του να τον εμποδίσει να κάνει αυτό που αγαπά: να σηκώνει βάρη και να βοηθάει άλλους να ξεκινήσουν το ταξίδι τους στην προπόνηση δύναμης. Τον Ιούλιο του 2020, πήγε αυτό το πάθος ένα βήμα παραπέρα δημιουργώντας το Cane and Able Fitness, μια διαδικτυακή πηγή πληροφοριών προσαρμοσμένης γυμναστικής για άτομα με προβλήματα όρασης. Δείτε εδώ πώς ο Schwerbrock κάνει τη γυμναστική πιο προσιτή για οποιονδήποτε με οπτική αναπηρία- καθώς και τις καλύτερες συμβουλές του για γυμναστήριο για άτομα με απώλεια όρασης.
Πώς γεννήθηκε το Cane and Able Fitness
Μετά τη διάγνωση του LHON, ο Schwerbrock παρακολούθησε ένα μεταπτυχιακό πρόγραμμα κινησιολογίας στο Σικάγο κοντά στην αδελφή του, η οποία ήταν σε θέση να τον βοηθήσει να προσανατολιστεί στην πόλη και στον νέο του τρόπο ζωής - που τώρα περιλάμβανε μπαστούνι. Τελικά, μετακόμισε στην Αλάσκα για να εργαστεί ως προπονητής δύναμης και φυσικής κατάστασης για τον στρατό των Ηνωμένων Πολιτειών. Στην πορεία, έγινε σαφές ότι η διατήρηση της δραστηριότητας (ιδίως μέσω της προπόνησης δύναμης) ήταν ένα ουσιαστικό μέρος της ψυχικής του υγείας, λέει.
"Προσπάθησα να κάνω όσο το δυνατόν λιγότερες αλλαγές στο πρόγραμμά μου [μετά τη διάγνωσή μου], επειδή το γυμναστήριο ήταν το ευτυχισμένο μου μέρος", εξηγεί. "Προσαρμόστηκα γρήγορα [στον νέο μου τρόπο ζωής] επειδή απλά συνέχισα να το κάνω". Στην πραγματικότητα, αφού η ασθένειά του είχε εξελιχθεί πλήρως σε νόμιμη τύφλωση, ο Schwerbrock άρχισε να αγωνίζεται σε αγώνες Strongman (ένα άθλημα άρσης βαρών στο οποίο οι αγωνιζόμενοι ολοκληρώνουν μια σειρά από εργασίες που βασίζονται στη δύναμη). Κέρδισε μάλιστα το 2019 το βραβείο του Strongest Man in Illinois για την κατηγορία βάρους του, μια απόδειξη για το σθένος του και τις δυνατότητες που έχει ακόμα μπροστά του.
Κατά τη διάρκεια της πανδημίας COVID, ο Schwerbrock συνειδητοποίησε ότι οι στρατηγικές που είχε μάθει για να γυμνάζεται με οπτική αναπηρία έπρεπε να μοιραστεί με άλλους, ειδικά δεδομένου ότι είχε πιστοποιητικά γυμναστικής και προηγούμενη εμπειρία εργασίας σε αίθουσες με βάρη (εκτός από το μεταπτυχιακό του στην κινησιολογία, ο Schwerbrock είναι πιστοποιημένος προσωπικός γυμναστής NASM, πιστοποιημένος προπονητής δύναμης και φυσικής κατάστασης και ειδικός λειτουργικής κίνησης).
Παρά την τεχνογνωσία του Schwerbrock, λέει ότι ένιωθε ότι οι άνθρωποι εξακολουθούσαν να αμφισβητούν την ικανότητά του να προπονείται με δύναμη και υπέθεταν ότι δεν μπορούσε να κάνει πολλές ασκήσεις. "Συνειδητοποίησα ότι αν με αμφισβητούσαν τόσο πολύ, πόσο χειρότερα αμφισβητούν άλλους ανθρώπους που δεν είναι 6'3" και 220 κιλά και είναι γνωστοί ότι κάνουν αυτά τα πράγματα όλη την ώρα; "λέει. "Τι γίνεται αν δεν έχουν ακολουθήσει την προπόνηση δύναμης για πολύ καιρό; Πόσο πολύ αμφισβητούνται, είτε από τους ίδιους είτε από τους άλλους, και πόσο λίγα γνωρίζουν; ",
Έτσι, το Cane and Able Fitness γεννήθηκε το 2020. Ο ιστότοπος προσφέρει προσιτές, μη εκφοβιστικές πληροφορίες σχετικά με την προπόνηση δύναμης, την κινητικότητα, τη διατροφή και πολλά άλλα. Και όλα αυτά παρέχονται με έναν απλό, ενθαρρυντικό τρόπο - χωρίς να κάνουν τον χρήστη να αισθάνεται ότι νταντεύεται ή πατρονάρεται, μια σημαντική διάκριση για τον Schwerbrock. Σήμερα, το Cane and Able Fitness έχει διευθύνει εικονικά εργαστήρια, σεμινάρια και προσκλήσεις σε οργανισμούς σε όλο τον κόσμο με επίκεντρο την προσβασιμότητα. Ο Schwerbrock προσφέρει επίσης συμβουλευτικές υπηρεσίες για την κοινότητα των ατόμων με προβλήματα όρασης σχετικά με προσαρμογές ειδικά για γυμναστήρια (σκεφτείτε: πώς να προσαρμόσετε τις ασκήσεις για άτομα με προβλήματα όρασης ή να σχεδιάσετε προπονήσεις που δεν χρησιμοποιούν έναν τόνο εξοπλισμού, διευκολύνοντας το στήσιμο σε ένα χώρο με πολύ κόσμο). Επιπλέον, το Cane and Able Fitness προσφέρει εξ αποστάσεως προπόνηση για άτομα με προβλήματα όρασης και δημιουργεί επίσης τακτικά δωρεάν πόρους προσβασιμότητας (όπως προγράμματα προπόνησης ή συμβουλές μαγειρικής για την κοινότητα στο ιστολόγιο Cane and Able Fitness και στους λογαριασμούς κοινωνικής δικτύωσης.
Οι καλύτερες συμβουλές γυμναστικής για άτομα με προβλήματα όρασης
Για κάποιον με οπτική αναπηρία, η γυμναστική - είτε στο γυμναστήριο είτε στο σπίτι - μπορεί να τον εκφοβίσει στην αρχή, ειδικά αν είναι νέος στη γυμναστική. Για να μην αναφέρουμε, "η έλλειψη άμεσης προσβασιμότητας και οργάνωσης σε ένα γυμναστήριο μπορεί να είναι ένα πραγματικά μεγάλο ζήτημα," σημειώνει ο Schwerbrock. Ένα γεμάτο γυμναστήριο, μια συγκεχυμένη διάταξη, εξοπλισμός που είναι ατάκτως διασκορπισμένος στο πάτωμα ή ανακαταταγμένος λανθασμένα, ή νέα μηχανήματα μπορεί να είναι ιδιαίτερα δύσκολα στην πλοήγηση με οπτική αναπηρία (και δυνητικά ακόμη και επικίνδυνα).
Ωστόσο, η εξεύρεση μιας τακτικής κινητικής πρακτικής (ειδικά μιας πρακτικής που περιλαμβάνει προπόνηση δύναμης) είναι ζωτικής σημασίας για να παραμείνετε υγιείς και να μπορείτε να λειτουργείτε ανεξάρτητα με οπτική αναπηρία, λέει ο Schwerbrock. Εδώ, η Schwerbrock μοιράζεται τις καλύτερες συμβουλές άσκησης για άτομα με προβλήματα όρασης.
Εξοικειωθείτε με τη διάταξη και τον εξοπλισμό του γυμναστηρίου.
Για να νιώσουν άνετα οι αρχάριοι στο γυμναστήριο, ο Schwerbrock δημιούργησε ένα δωρεάν μάθημα εγκλιματισμού στο γυμναστήριο με έγγραφα και βίντεο στο YouTube, όλα σχεδιασμένα για να απομυθοποιήσουν το χώρο για τα άτομα με προβλήματα όρασης. Σε αυτό, προσφέρει βέλτιστες πρακτικές για την εξερεύνηση του γυμναστηρίου και την οικοδόμηση ανεξαρτησίας κατά τη γυμναστική. Η καλύτερη συμβουλή του για να ξεκινήσετε την εξερεύνηση του γυμναστηρίου σας; Αφιερώστε μια μέρα για να περπατήσετε απλώς στο γυμναστήριο και να σημειώσετε πού βρίσκονται τα πράγματα, πώς είναι οργανωμένος ο εξοπλισμός και τι αλτήρες, πλάκες βαρών και άλλος κοινός εξοπλισμός υπάρχει (και αν είναι εύκολο να διακρίνετε διαφορετικά μεγέθη ή βάρη με την αφή, παρά με την όραση). Είναι επίσης χρήσιμο να συστηθείτε στο προσωπικό του γυμναστηρίου σε περίπτωση που χρειαστείτε επιπλέον βοήθεια για να εγκλιματιστείτε ή βοήθεια καθ' όλη τη διάρκεια του χρόνου σας εκεί.
Δημιουργήστε ένα χώρο προπόνησης στο σπίτι.
Η προπόνηση στο σπίτι μπορεί να είναι πιο προσβάσιμη διανοητικά για τα άτομα με προβλήματα όρασης, αν αυτό αποτελεί επιλογή. "Δεδομένου ότι είστε ιδιαίτερα εξοικειωμένοι με το περιβάλλον σας, δεν φοβάστε τόσο πολύ να μετακινηθείτε," σημειώνει ο Schwerbrock. Επιπλέον, είστε σε θέση να αποφασίσετε ποια οργάνωση του χώρου σας λειτουργεί καλύτερα για τις ανάγκες σας.
Δώστε προτεραιότητα στις ασκήσεις στάσης και στη δύναμη του κάτω μέρους του σώματος.
Ενώ η γενική προπόνηση δύναμης και η κίνηση είναι κατάλληλες για τα περισσότερα προγράμματα γυμναστικής, τα άτομα με προβλήματα όρασης πρέπει να επικεντρωθούν σε ασκήσεις στάσης και προπόνηση του κάτω μέρους του σώματος που εξουδετερώνουν άμεσα την έλλειψη ικανοτήτων που απορρέουν από την απώλεια όρασης. Για παράδειγμα, τα άτομα με προβλήματα όρασης πρέπει συχνά να γυμνάζουν την ανάσυρση του αυχένα (ή αλλιώς το τράβηγμα του κεφαλιού και του αυχένα προς τα πίσω από μια θέση που κλίνει προς τα εμπρός), την έκταση του αυχένα (ή αλλιώς την κλίση του κεφαλιού προς τα πίσω μέχρι το πηγούνι να δείχνει προς τον ουρανό) και τους ρομβοειδείς μύες στο άνω μέρος της πλάτης.
Αυτοί οι μύες χρειάζονται ιδιαίτερη προσοχή επειδή τα άτομα με προβλήματα όρασης μπορεί να σκύβουν πιο συχνά προς τα εμπρός, είτε για να πλησιάσουν σωματικά ένα τηλέφωνο, ένα βιβλίο ή μια οθόνη που διαβάζουν είτε επειδή είναι λιγότερο πιθανό να κάνουν οπτική επαφή ως κοινωνικός κανόνας και θα έχουν το κεφάλι τους προς τα κάτω καθώς βλέπουν το περιβάλλον τους, λέει ο Schwerbrock.
Τα άτομα με προβλήματα όρασης, ιδίως εκείνα που χρησιμοποιούν μπαστούνι, μπορεί επίσης να "κοντοστέκονται" για να προστατευτούν από το να πέσουν πάνω σε κάποιο εμπόδιο. Το κοντό βήμα είναι ένα μοτίβο κίνησης με κυρίαρχο τον τετρακέφαλο που εμποδίζει την έκταση του ισχίου (ή αλλιώς το "άνοιγμα" της άρθρωσης του ισχίου, ώστε να αυξηθεί η γωνία μεταξύ λεκάνης και μηρού), την εμπλοκή των γλουτών και το πλήρες εύρος κίνησης των ποδιών. Για να αντιμετωπίσει αυτές τις μυϊκές ανισορροπίες, ο Schwerbrock προγραμματίζει βουλγαρικά σπαστά καθίσματα με χειρολαβή ή εργαλείο για να βοηθήσει στην ισορροπία, καθώς και διατάσεις των καμπτήρων του ισχίου.
Ενισχύστε τη σύνδεση νου-σώματος.
Επιπλέον, χτίστε τη σύνδεση νου-σώματος και μάθετε πώς αισθάνεστε ορισμένα μοτίβα κίνησης όταν γίνονται σωστά, συμβουλεύει ο Schwerbrock. "Οι απτικές ενδείξεις είναι τεράστιες" χωρίς τη δυνατότητα χρήσης καθρεφτών ή βίντεο για τον έλεγχο της φόρμας, τονίζει. "Συνηθίστε πώς πρέπει να αισθάνεστε ένα κάθισμα και πώς πρέπει να αισθάνεστε μια άρθρωση του ισχίου και συνηθίστε αυτές τις διαφορές".
Πάνω απ' όλα, βρείτε ένα καλό σύστημα υποστήριξης που είναι πρόθυμο να σας βοηθήσει καθώς προσαρμόζεστε στη ζωή χωρίς ξεκάθαρο όραμα - αλλά ταυτόχρονα χτίστε τη δική σας ανεξαρτησία, συμβουλεύει ο Schwerbrock. "Στο τέλος, εσείς είστε υπεύθυνοι για την επιδίωξη αυτών των τρόπων γυμναστικής που σας βοηθούν να φροντίσετε τον εαυτό σας," λέει.
