Η Missy Wilson περιγράφει εδώ και καιρό τον εαυτό της ως φυσιολάτρη. Όταν ήταν μόλις πέντε ετών, αψήφησε την άγρια φύση και πήγε στην πρώτη της κατασκήνωση με τη θεία της, σύμβουλο κατασκήνωσης. "Αυτή ήταν η πρώτη μου γνωριμία με τη φύση και το να βρίσκομαι στην ύπαιθρο", λέει στο Shape. "Από τότε είμαι ερωτευμένη μαζί της". Αργότερα άρχισε να κάνει κανό σε μια καλοκαιρινή κατασκήνωση και στη συνέχεια έμαθε να κάνει καγιάκ ως μαθήτρια λυκείου πριν από σχεδόν δύο δεκαετίες. "Μου άρεσε πολύ να βρίσκομαι στο νερό, ακόμη και σε αυτή την ηλικία", λέει.
Αλλά καθώς μεγάλωνε, η Wilson έχασε την αναζωογονητική κοινοτική πτυχή της υπαίθριας αναψυχής, και η μαμά της δεν ήταν πολύ ενθουσιασμένη με τις ριψοκίνδυνες σόλο αποδράσεις της στο νερό, θυμάται. Έτσι, το 2021, η Γουίλσον αποφάσισε να κάνει μια γρήγορη αναζήτηση στο Google για "μαύρες γυναίκες που κάνουν καγιάκ" για να συμπληρώσει αυτό το κομμάτι του παζλ που έλειπε. Το πρώτο αποτέλεσμα που εμφανίστηκε; Ένας σύνδεσμος για το Black Women Who Kayak+, έναν μη κερδοσκοπικό οργανισμό με έδρα το Τέξας που έχει ως στόχο την ενδυνάμωση των έγχρωμων γυναικών να εξερευνήσουν την ύπαιθρο και να καταρρίψουν τα εμπόδια που τις εμποδίζουν να ασχοληθούν με υπαίθριες δραστηριότητες - συμπεριλαμβανομένου του καγιάκ.
Μόλις λίγες ημέρες αφότου έμαθε για την οργάνωση, η Γουίλσον οδήγησε από το σπίτι της στο Χιούστον στο Όστιν για να παρακολουθήσει την εκδήλωση του Black Women Who Kayak+ για το paddleboarding στη λίμνη Lady Bird. "Ήταν κάτι που άλλαξε τη ζωή μου", θυμάται η Γουίλσον. "Ήταν απλά ένα τόσο συγκλονιστικό συναίσθημα θετικότητας. Άνθρωποι που δεν είχα συναντήσει ποτέ πριν ενώθηκαν ως κοινότητα και ένιωσα σαν να γνωρίζαμε η μία την άλλη για πολύ καιρό".
Αυτή η κοινότητα δεν είναι μόνο για έμπειρους αθλητές θαλάσσιων σπορ. Οι Black Women Who Kayak+ έχουν φιλοξενήσει εκδρομές με σπηλιές, εκδρομές για κάμπινγκ, εκδρομές με καγιάκ, εκδηλώσεις με εμπόδια, πεζοπορίες και πολλά άλλα για άτομα όλων των επιπέδων εμπειρίας, λέει η Wilson, η οποία είναι τώρα η διαχειρίστρια του παραρτήματος του μη κερδοσκοπικού οργανισμού στο Χιούστον. "Έχουμε πολλά μέλη που έρχονται και δεν έχουν κάνει ποτέ κάτι τέτοιο [δραστηριότητα] πριν,"προσθέτει. "Ένας από τους κύριους στόχους μας είναι να τους εκπαιδεύσουμε και να τους δώσουμε τη δυνατότητα να δοκιμάσουν κάτι καινούργιο.",
Παρόλο που είναι μακροχρόνιο μέλος, η Γουίλσον εξακολουθεί να βιώνει η ίδια τα αποτελέσματα της οργάνωσης που ενισχύουν την αυτοπεποίθηση. Νωρίτερα αυτό το μήνα, η Wilson και ένα άλλο μέλος του Black Women Who Kayak+, η Kim Fields, επιχείρησαν ένα εβδομαδιαίο, γυναικείο ταξίδι με σακίδιο στην οροσειρά Talkeetna στην Αλάσκα. Ήταν μια εκδρομή που η Γουίλσον ονειρευόταν να πραγματοποιήσει εδώ και χρόνια, αλλά η έλλειψη χρημάτων -και, όπως παραδέχεται, και κότσια- την εμπόδιζε, όπως λέει. Ευτυχώς, το Black Women Who Kayak+ είχε χτίσει την αυτοπεποίθησή της τον τελευταίο χρόνο. Και προς τιμήν της 125ης επετείου της, η μάρκα δημητριακών Grape-Nuts δώρισε 12.500 δολάρια για την υποστήριξη της περιπέτειας της Wilson, συμπεριλαμβανομένου του κόστους των διδάκτρων, των αεροπορικών εισιτηρίων, της διαμονής και του εξοπλισμού. (Η Grape-Nuts κάλυψε επίσης πρόσθετα έξοδα για την Fields, η οποία είχε λάβει υποτροφία από τη NOLS για να καλύψει τα δίδακτρα του ταξιδιού της). [ΣτΜ: Για να είμαστε σαφείς, αυτή η ιστορία δεν χρηματοδοτείται από καμία μάρκα].
Κατά τη διάρκεια της εκδρομής, η Γουίλσον και άλλες οκτώ πεζοπόροι, καθώς και δύο εκπαιδευτές, διέσχιζαν κατά μέσο όρο πέντε έως οκτώ μίλια την ημέρα μέσα στο τρικυμιώδες κρύο και τη βροχή. Περνούσαν μέσα από την περιοχή των αρκούδων, σκαρφάλωναν σε γλιστερές, βραχώδεις αποχετεύσεις και παρέμεναν ζεστές τη νύχτα αγκαλιάζοντας μπουκάλια Nalgene γεμάτα με ζεστό νερό, λέει η ίδια. Και στην πορεία, όλοι έγιναν στενοί φίλοι, προσθέτει. "Ξέρετε το μικρό διάγραμμα που βλέπετε στο γραφείο του γιατρού που λέει, 'Αισθάνεστε ευτυχισμένος; Είσαι λυπημένος; Είσαι ενθουσιασμένος; ' Έζησα κυριολεκτικά όλα αυτά τα συναισθήματα κατά τη διάρκεια της εβδομάδας," αστειεύεται.
Στο τέλος του οδοιπορικού, η Wilson αισθάνθηκε "ανίκητη" λέει. "Έμαθα ότι ο φόβος και η αμφιβολία είναι τόσο ισχυρά εργαλεία στη ζωή μας και δεν τα άφησα να νικήσουν σε αυτό το ταξίδι - αν και υπήρχαν στιγμές που νόμιζα ότι θα το έκαναν" λέει η Wilson. (ICYWW, εκείνη η κατάβαση μέσα από την ολισθηρή αποστράγγιση και η πεζοπορία στην περιοχή των αρκούδων ήταν δύο από αυτές τις στιγμές.) "Αλλά κοιτάζεις πίσω και βλέπεις πόση έκταση έχεις καλύψει και σκέφτεσαι, 'Το έκανα αυτό;!' ... Αυτή ήταν ίσως μια από τις πιο δύσκολες εμπειρίες της ζωής μου, αλλά ήταν επίσης η πιο απίστευτη και μαγική - εκτός από τη γέννηση του γιου μου,
Επιπλέον, η Γουίλσον απέκτησε απαραίτητες δεξιότητες - για παράδειγμα, πώς να δένει κόμπους, να διαβάζει τοπογραφικό χάρτη, να πακετάρει σακίδιο και να μαγειρεύει στην άγρια φύση - τις οποίες σκοπεύει να μεταδώσει σε άλλα μέλη του Black Women Who Kayak+. Αλλά μην περιμένετε να οδηγήσει μια ομάδα στο δάσος ακόμα- η Wilson σκοπεύει να παρακολουθήσει ένα μάθημα πρώτων βοηθειών πριν καθοδηγήσει οποιουσδήποτε νεοσύλλεκτους με σακίδιο, λέει.
Καθώς η ιστορία του θριάμβου της κάνει το γύρο του κόσμου, η Wilson ελπίζει να εμπνεύσει και άλλους έγχρωμους ανθρώπους να δοκιμάσουν το backpacking και, με τον καιρό, να συμβάλει στην άρση των εμποδίων για την εξοχή για την επόμενη γενιά. "Ξέρω ότι όταν ήμουν μικρή, βλέποντας τους ενήλικες να κάνουν ορισμένα πράγματα με ενθάρρυνε και με ενδυνάμωσε να ξέρω ότι μπορώ να το κάνω κι εγώ," λέει. "Το μεγαλύτερο πράγμα είναι να το μοιραστούμε αυτό με τους άλλους ... [και] νομίζω ότι με όλη τη δουλειά που κάνουμε τώρα, θα είναι ευκολότερο όταν έρθει η επόμενη γενιά. Όταν ο γιος μου και οι φίλοι του θα θέλουν να πάνε με σακίδιο ή για κάμπινγκ, δεν θα υπάρχει πρόβλημα - επειδή η φύση είναι για όλους,
